Parijs vanaf eind maart 2023
"Ik ben geen Oekraïner, geen Europeaan, geen hsp'r of autist, of wat dan ook. Ik ben gewoon een Aardbewoner en behoor tot de mensheid maar ik heb in mijn 23-jarig bestaan talloze gruwelijkheden gezien en zeer weinig oprechte, belangenloze medemenselijkheid."
In het jaar 2000 ben ik ter Aarde gekomen als eerstgeboren zoon van mijn vader en moeder. Samen met mijn jongere broertje en onze poes groeide ik op in Kharkiv, een stad in Oost-Oekraïne. Mijn moeder speelde vaak op de piano terwijl ze naar buiten keek waar in een boom die vlakbij ons raam stond twee zwarte raven huisden. Haar muziek klonk in mijn jonge oren meestal weemoedig.
Zolang als ik me kan herinneren was er een engel in mijn leven. Ik wist toen natuurlijk nog niet dat die zo wordt genoemd door de mensen. Voor mij was deze verschijning gewoon een vriend, net als de poes, de raven en mijn denkbeeldige wolfshond.
Van jongs af aan heb ik altijd tekeningen gemaakt en vanaf ongeveer mijn twaalfde begon ik flarden op te schrijven van wat ik zag, dacht en voelde. Men noemt dit 'poëtisch schrijven' weet ik nu.
In mijn tienerjaren begon Rusland het soevereine Oekraïne op te eisen. In 2014 werd de regering omver geworpen en nam het militaire conflict steeds meedogenlozer vormen aan. Sindsdien werd mijn leven (en dat van al mijn landgenoten) nooit meer als voorheen. Daardoor veranderden gaandeweg en metterjaren ook mijn schilderwerken: het werden rauwe verbeeldingen van wanhoop, angst, ontreddering, verwonding, demonen en de Dood. Maar ook is er mijn engel te zien, en niet zelden een tweede die vaak om me heen is weet ik.
Ondanks de ontluisterende en angstige omstandigheden ben ik in het jaar 2019 afgestudeerd op het Kharkov Art College. Ik heb er onder andere veel verschillende schilderstijlen en -technieken geleerd.
In mijn recentere werken schilder ik vaak een klein Ankh-teken. Het is het oud-Egyptisch symbool voor levenskracht, ook wel 'het levenskruis' genoemd. Egyptenaren verbeeldden de Ankh op afbeeldingen, kleding, of halskettingen als teken van hun onsterfelijkheid wat men beschouwde als de sleutel tot het eeuwige geluk. Ook werd de Ankh geacht hen bescherming te bieden tegen allerlei gevaren. Aan mijn broekriem draag ik een ketting met het Ankh-teken.
In de periode dat ik in Leeuwarden was, eind november 2022 tot eind maart 2023 heb ik in totaal 35 schilderijen gemaakt die vervolgens meer dan een half jaar lang onrechtmatig in 'The Living Museum Leeuwarden' werden vastgehouden. Hoe dit zit leest u tezijnertijd in een apart artikel op deze site. Doordat mijn 90 dagen 'gepermitteerd verblijf zonder asielaanvraag' in Nederland (Leeuwarden) afliepen ben ik naar Parijs vertrokken waar ik onderdak kreeg van het Vluchtelingenwerk aldaar en na verloop van tijd een kleine studio zodat ik kon schilderen.